-
दहाजणी – संदर्भ बदलले पण प्रवृत्ती नाही
“चूक तुझी नाहीये, गोपाळा -” मी जरा सौम्यपणे म्हटलं. “चूक तुझ्या नस्त्या वेडगळ नीतिकल्पनांची आहे त्या कल्पनांनी तू स्वतःला जखडून घेतलयस, म्हणून हातपाय हलवू शकत नाहीयेस! मुलगी आपली आहे! तिचा छळ होता, सासरी पटत नाही, तर मग तिला घरी परत आणली पुढं तिची काही प्रगती होईल, असं पाहिलं- हे सगळ शहाणपणाला धरून आहे की नाही?…
-
१११ जगप्रसिद्ध व्यक्तिमत्व – अनुजा जोशी लिमये
स्वामी विवेकानंद एका ग्रंथालयातून रोज एक पुस्तक आणत आणि रोज ते परत करत. एक दिवस ग्रंथालयातील कर्मचाऱ्याने विचारले, ‘तुम्ही पुस्तक वाचण्यासाठी घेऊन जाता की बघण्यासाठी?’ यावर विवेकानंदांनी उत्तर दिले, की ‘वाचण्यासाठी. तुम्ही मला त्या पुस्तकातलं काहीही विचारा.’ कर्मचाऱ्याने एक पान उघडले आणि त्याचा क्रमांक सांगून विचारले, ‘सांग, त्यावर काय लिहिले आहे?’ आणि विवेकानंदांनी न बघता…
-
मॅक्झिम गोर्की – आई
ती उंच होती. थोडीशी पाठीत वाकली होती. आयुष्यभराच्या काबाडकष्टांमुळं आणि नवऱ्याच्या हातचा मार खाण्यामुळं तिचं शरीर जीर्ण झालं होतं. घरात ती आवाज न करता चालायची, धक्का लागून काही पडू नये म्हणून एका बाजूला अंग चोरून चालायची. तिच्या सुरकुत्या पडलेल्या रुंद आणि अंडाकृती चेहऱ्यावर थोडीशी सूज होती, उजव्या भुवईवर एक खोल व्रण होता आणि तिच्या काळ्याभोर…
-
समांतर – शेवटपर्यंत खिळवून ठेवणारी कथा
आर्थिक विवंचना व आयुष्यात घडत असलेल्या विचित्र घटनांमुळे अडचणीत सापडलेला कुमार महाजन त्याच्या मित्राच्या, वाफगांवकरच्या सांगण्यावरून एका प्रसिद्ध स्वामींकडे आपलं भविष्य जाणून घ्यायला जातो. खरंतर कुमार महाजनचा या सगळ्यावर विश्वास नसतोच, परत त्यात अतिशय घाण, अंधाऱ्या, गलिच्छ, टेकू लावलेल्या व कधीही कोसळेल अशा स्थितीतील इमारतीत हे स्वामी रहात असलेले बघून यात कुठे अडकलो असंच वाटत…
-
गझल वेदना – गझल अेके गझल – गझलेची इत्यंभूत माहिती!
“गझलसदृश्य कविता वगैरे काही नसतेच. एकतर गझल असते नाही तर गझल नसतेच! – अे.के. शेख सर. खरंय! किती सोप्प्या शब्दात गझलेची व्याख्या आणि ओळख करून दिली आहे शेख सरांनी. ‘गझल फक्त ऐकायला आवडतात आणि गझल हा आपला प्रांत नाही’ इथपासून ते ‘मलाही गझल लिहायला जमतेय आणि हा गझलेचा प्रांत कसलाच भारी, बेधुंद करणारा आहे’ असं…
-
यक्षांची देणगी – विज्ञानकथांचा खजिना
डॉ. जयंत नारळीकरांचं ‘यक्षांची देणगी’ हे एक एव्हरग्रीन पुस्तक आहे. तुम्ही आधी कितीही वेळा ते वाचलं असेल, तरी एकदा हातात घेतलं की पुन्हा पुन्हा वाचावं वाटेल असा या पुस्तकाचा चार्म आहे. सातवीत असताना पहिल्यांदा ‘यक्षांची देणगी’ हे पुस्तक वाचलेलं आणि तो अनुभव मी आजही विसरू शकत नाही. मराठीत वाचलेलं हे माझं पहिलंच विज्ञानकथांच पुस्तक होतं…
-
‘इकिगाई’ – दीर्घायुषी, निरोगी आणि आनंदी जीवनाचे जपानी रहस्य
आपण नेहमी स्वतःला प्रश्न विचारत असतो,की ‘माझ्या जीवनाचा उद्देश काय? फक्त जास्त वर्ष जगणं हेच ध्येय आहे की जीवनाचा या पलीकडेही आणि यापेक्षाही मोठा काहीतरी उद्देश आहे?’ काही लोकांना त्यांना काय पाहिजे आहे, काय मिळवायचं आहे हे पक्कं ठाऊक असतं आणि ते त्या ध्येयाने वेडे होऊन जगत असतात तर काहींपुढे जगण्याचं काहीच ध्येय किंवा उद्दिष्ट…
-
सेवानिवृत्त झालात! पुढे काय?
वडील निवृत्त होतात तेव्हा मुलं मोठी झालेली असतात. निवृत्तीआधी ते १०-१२ तास नोकरीनिमित्त घराबाहेर असतात. तेव्हा बायकोचे,मुलांचे व घरातील इतर सदस्यांचे एक वेळापत्रक किंवा काम ठरलेले असते. वडील नोकरी करत असताना घरी आले की, मुलं मोठी झाली असतील तरी, ‘बाबा आलात का?’ इतकं तरी विचारतात, पत्नी वाट पहात असते, नाश्ता, जेवण इतर तयारी हसतखेळत किंवा…
-
कहाणी लंडनच्या आजीबाईंची – सरोजिनी वैद्य
विद्या बालनच्या ‘शकुंतलादेवी’ सिनेमामध्ये शकुंतलादेवी जेव्हा पहिल्यांदा लंडनला जातात तेव्हा त्या तेथील एका गेस्ट-हाऊस/लॉजिंग-बोर्डिंग मध्ये काही दिवस राहिलेल्या दाखवलंय. त्या बोर्डिंगच्या मालक एक नऊवारी नेसलेल्या मध्यमवयीन महाराष्ट्रीय महिला आहेत, हे बघून मला खुप आश्चर्य वाटलेलं. म्हणजे लंडनसारख्या शहरात इतक्या जुन्या काळात एका मराठी महिलेच्या मालकीचं लॉजिंग-बोर्डिंग असणं आश्चर्य वाटण्यासारखंच आहे ना! एका दृश्यात नऊवारीवर…
-
मी… वगैरे – वैभव जोशी – पुस्तक ओळख
कुठूनही तरंगत येतं एक नातं आपल्यामधल्या कस्तुरीचा पत्ता देऊन जातं… तुमच्या बाबतीत सुद्धा असं घडलंय का हो कधी आलाय का हो गंध… काही उमलण्याही आधी? कसलं जबरदस्त लिहिलंय हे! कित्ती साधे सोप्पे शब्द पण ते मांडलेतच इतक्या तीव्रतेने की सरळ आपल्या हृदयाचा ठाव घेतात. खरंच! इतकं सुंदर लिहितो वैभव जोशी दादा. (एकेरी नावाने उल्लेख करतेय,…
Got any book recommendations?